Δημόσιο στους ιδιώτες

Με οριζόντιο λεπίδι σε συγκεκριμένες ειδικότητες υπαλλήλων του Δημοσίου επιχειρεί η κυβέρνηση να «μεταρρυθμίσει» την επί χρόνια αναποτελεσματική και αναχρονιστική ελληνική Δημόσια Διοίκηση. Χωρίς καμία μελέτη και ενδελεχή αξιολόγηση δομών και υπηρεσιών,

με μοναδικό γνώμονα τις ανελαστικές επιταγές της τρόικας, το κυβερνητικό επιτελείο αποφασίζει έτσι, χωρίς κανένα πρόγραμμα, ποιοι θα μπουν στον προθάλαμο της οριστικής απόλυσης, ή αλλιώς σε καθεστώς διαθεσιμότητας, όπως αποκαλείται η διαδικασία αυτή στο επίσημο λεξικό του Μνημονίου.
Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία της «μαύρης λίστας»: καθαρίστριες σχεδόν απ' όλα τα υπουργεία, τους φορείς και τις υπηρεσίες είναι ίσως τα πιο εύκολα «θύματα» προς απόλυση, από όλους. Και ακολουθούν φύλακες υπηρεσιών και άλλο εξειδικευμένο προσωπικό, όπως μηχανικοί, που απασχολούνται στο υπουργείο Υποδομών, και τεχνικοί. Η προτίμηση ωστόσο των συγκεκριμένων ειδικοτήτων προκαλεί πολλά ερωτήματα. Και αυτό για δύο κυρίως λόγους.
Πρώτον, γιατί οι απολύσεις-διαθεσιμότητες επισήμως δεν γίνονται για δημοσιονομικούς, αλλά για άλλους σκοπούς. Στόχος τους δεν είναι να περιορισθούν τα έξοδα του Δημοσίου, αλλά να εμπεδωθούν οι «μεταρρυθμίσεις» στη Διοίκηση. Με άλλα λόγια, βασική επιδίωξη είναι να σπάσει το ταμπού της μονιμότητας των εργασιακών σχέσεων στο Δημόσιο. Η θέση αυτή επιβεβαιώνεται και από την πρόθεση των δανειστών να δεχθούν ισάριθμες αξιοκρατικές προσλήψεις για κάθε απόλυση.
Δεύτερον, γιατί η απάντηση στο εύλογο ερώτημα «πώς θα προσλάβεις καθαρίστριες μέσω ΑΣΕΠ» είναι απλή. Δεν προσλαμβάνεις. Προτιμάς τις υπερεργολαβίες με outsouscing εταιρείες, που πουλάνε πολύ φθηνότερα τις ίδιες υπηρεσίες. Το ίδιο πιθανότατα ισχύει και για τους εξωτερικούς φύλακες αλλά και τους μηχανικούς-ιδιώτες και τους τεχνικούς, που μπορεί να αποδειχθούν «φθηνότεροι» από τους μόνιμους.
Αλλά και η «εξυγίανση» των Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων (ΕΑΣ), όπου 500 εργαζόμενοι έχουν ήδη προγραφεί, της ΕΛΒΟ και της ΠΥΡΚΑΛ, δεν είναι τόσο αθώα όσο δείχνει. Το ενδιαφέρον ξένων «επενδυτών» για ορισμένες από αυτές και την περιουσία τους είναι ιδιαιτέρως έκδηλο τον τελευταίο καιρό. Με δεδομένη την πρόθεση της κυβέρνησης να κόψει όσο πιο πολύ Δημόσιο, που είναι ανίκανη να διαχειριστεί, και να πετάξει τα κομμάτια του, πολύτιμο δώρο στους καραδοκούντες ιδιώτες.
Η «εξυγίανση» και διαθεσιμότητα-απόλυση διαβάζεται λοιπόν και ως μερική ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών του δημόσιου τομέα. Προς μεγάλη τέρψη ασφαλώς του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυριάκου Μητσοτάκη, που δεν έκρυψε ποτέ την προτίμησή του προς αυτή τη παλαιά, νεοφιλελεύθερη ιδέα.

enet.gr