Η ιστορία είναι εντυπωσιακή και προέρχεται από τη Βοσνία. Σας παρακαλώ, μην αντιδράσετε με τον αντανακλαστικό τρόπο αδιαφορίας, για μια χώρα που, στο παρελθόν, μας υπερ-απασχόλησε και τώρα στρέφουμε την πλάτη μας σ΄ αυτήν.
Ένα μωρό τριών μηνών, η Μπερίνα Χαμιντόβιτς, έγινε θέμα διαδηλώσεων, στο όνομά της κατέβηκαν στους δρόμους Σέρβοι, Κροάτες, μουσουλμάνοι και χριστιανοί, σε μια σπάνια ομοφωνία καταδίκης του πολιτικού συστήματος. Γιατί έγινε αυτός ο σαματάς;
Διότι η Μπερίνα (που πέθανε προχτές) είχε μια σοβαρή δυσλειτουργία και έπρεπε να μεταφερθεί το ταχύτερο στη Γερμανία, για να κάνει μεταμόσχευση. Όμως δεν είχε διαβατήριο και δεν μπορούσε να αποκτήσει, διότι το νομικό πλαίσιο έχει ανασταλεί…
Το σχετικό δημοσίευμα της «Monde» αναφέρει ότι το Συνταγματικό δικαστήριο της χώρας ανέστειλε τον νόμο που ορίζει την έκδοση διαβατηρίων, εξαιτίας μιας διαφωνίας για τη διπλή ονομασία των πόλεων - όπως επιτρέπεται από τη συμφωνία του Ντέιτον. Εκείνη η συμφωνία του ΄95 τερμάτισε μεν τον πόλεμο και εδραίωσε την ειρήνη, στηρίχτηκε όμως σε μια πολύπλοκη ισορροπία που έχει βυθίσει τη χώρα σε μια πολιτική παράλυση εδώ και χρόνια.
Εξαιτίας της απόφασης του δικαστηρίου, τα νεογέννητα από τις 12 Φεβρουαρίου δεν μπορούν να εγγραφούν στο ληξιαρχείο και άρα στερούνται κοινωνικής ασφάλισης και διαβατηρίου. Από τότε, σημειώνεται στο δημοσίευμα, οι βουλευτές προσπαθούν να βρουν έναν εναλλακτικό τρόπο διαχείρισης της αδυναμίας, αλλά δεν τα βρίσκουν μεταξύ τους - και. στο μεταξύ. η μικρή Μπερίνα αργοπέθαινε.
Όταν έγινε γνωστό (φυσικά μέσω των κοινωνικών δικτύων) το πρόβλημα του μωρού, ξέσπασε μια απρόσμενη κοινωνική οργή, που βαφτίστηκε «Μωρεπανάσταση» - «Bebolucija», από τη σύνθεση των λέξεων beba και revolucija. Πλήθη συγκεντρώθηκαν έξω απ΄ τη Βουλή, καταγγέλλοντας το πολιτικό σύστημα και την αδιαφορία των βουλευτών.
Κατά τους αναλυτές, η κοινωνική οργή σε τούτη την καθηλωμένη χώρα βράζει εδώ και καιρό. Με 46% ανεργία -στην πόλη Ντρβαρ αναφέρεται χαρακτηριστικά, πριν από δύο μήνες οι κάτοικοι έκαναν την κηδεία της πόλης τους, όταν έκλεισε η τελευταία επιχείρηση που είχε απομείνει, ρίχνοντας άλλους 300 κατοίκους στην ανεργία- οι πολίτες βλέπουν τη ζωή τους καταδικασμένη, την ίδια ώρα που η Σερβία και η Κροατία προοδεύουν.
Στην περίπτωση της άτυχης Μπερίνα φωταγωγήθηκε η αδυναμία στην επίλυση μιας προφανούς και στοιχειώδους γραφειοκρατικής διαδικασίας. Ο πατέρας του μωρού σημείωσε επίσης ότι, επειδή μέσω του ίντερνετ συγκεντρώνονταν λεφτά για τη μετάβαση του μωρού στη Γερμανία, ζητούσε εδώ και καιρό μια γραπτή διάγνωση των γιατρών - «χωρίς αυτήν υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο να κατηγορηθώ ότι μάζεψα λεφτά για τον εαυτό μου», είπε. Απαντώντας δε, σε ερώτηση δημοσιογράφου για το κίνημα Bebolucija που συγκροτήθηκε προς τιμήν της κόρης του, πολύ όμορφα είχε παρατηρήσει: «τελικά, ένα μωρό μπορεί να ξεσηκώσει και να ενώσει έναν διαιρεμένο κόσμο».
Δυο χιλιάδες κεράκια άναψαν προχτές στην κεντρική πλατεία του Σεράγεβο στη μνήμη του μωρού που χάθηκε εξαιτίας της γραφειοκρατικής και της πολιτικής παραλυσίας. Η μικρή Μπερίνα, εν αγνοία της, έγινε σύμβολο ομοψυχίας και έμβλημα αντίδρασης ενός κόσμου αποθαρρημένου, απογοητευμένου, απελπισμένου. Όπως ακριβώς συνέβη με ένα πάρκο, παραδίπλα μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου