Σύντομο ιστορικό και ενημέρωση από τη συνέντευξη Τύπου για την υπόθεση του Πέτρου Καπετανόπουλου

Σύντομο ιστορικό της υπόθεσης και κάποια ερωτήματα...

(με  βάση τις ομιλίες του Πέτρου Καπετανόπουλου και του συνηγόρου υπεράσπισης Κώστα Παπαδάκη)

 

Το βράδυ της 21ης Ιουλίου γύρω στα μεσάνυχτα, στην περιοχή του Κολωνού, ο Πέτρος Καπετανόπουλος ακούει από το διαμέρισμά του φωνές και φασαρία κάτω απ’ την πολυκατοικία όπου μένει με την οικογένειά του. Σκεπτόμενος ότι κάποιος άνθρωπος μπορεί να κινδυνεύει, κατεβαίνει να δει τι γίνεται. Αντικρίζει ένα νεαρό μετανάστη, ανάσκελα στο οδόστρωμα, με χειροπέδες. Γύρω του 4-5 αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ ένας εκ των οποίων τον πατάει στην κοιλιά. Στην ερώτησή του «γιατί τον πατάτε αφού τον έχετε συλλάβει;» ο αστυνομικός τραβάει το πόδι και απαντά «δεν τον πατάω». Την ίδια στιγμή και ενώ ο Π.Κ. πάει να φύγει, πλησιάζει άλλος αστυνομικός φωνάζοντας «αυτό που είδες δεν ήταν αυτό πάτημα, πάτημα είναι αυτό!» και στριφογυρίζει την μπότα του στον ήδη ακινητοποιημένο συλληφθέντα ο οποίος σφαδάζει. «Μα τον έχετε ήδη συλλάβει, γιατί τον πατάτε;» τολμάει να ξαναρωτήσει για να πάρει μια σαφέστατη απάντηση: χειροπέδες και προσαγωγή στο Α.Τ. Κολωνού.

Και παρότι η ταυτότητά του φτάνει (τα επόμενα λεπτά) στο αστυνομικό τμήμα (τα πλήρη στοιχεία του είναι  πλέον γνωστά) περνάει το βράδυ στο κρατητήριο και την επομένη, μετά τη νουθεσία του Αστυνομικού Διοικητή «να μην ανακατεύεστε, οι αστυνομικοί είναι παιδιά του λαού και κάνουν τη δουλειά τους» παραπέμπεται σιδηροδέσμιος, με τρεις πλημμεληματικές κατηγορίες: «αντίσταση κατά της αρχής», «προσπάθεια ελευθέρωσης κρατουμένου» και «ψευδή ανωμοτί κατάθεση».

Στην εισαγγελία το σκηνικό αναβαθμίζεται. Ο εισαγγελέας αφενός διατάσσει το σχηματισμό κοινής δικογραφίας του Πέτρου Καπετανόπουλου με το μετανάστη και αφετέρου αναβαθμίζει την αστυνομική αυθαιρεσία με μια ακραία μορφή –εισαγγελικής πλέον– καταστολής, αποδίδοντας στον Π.Κ. «απλή συνέργεια στη ληστεία»! …Αφού αντέδρασε στο ποδοπάτημα, ήταν και συνεργός!!! Με αυτά τα δεδομένα παραγγέλνει τακτική ανάκριση.

Ο Πέτρος Καπετανόπουλος αρνείται τις κατηγορίες και η ανακρίτρια, παρά την εντολή που έχει να του ασκήσει ποινική δίωξη για κακούργημα, δεν πιστεύει τις κατηγορίες και τον αφήνει ελεύθερο χωρίς περιοριστικούς όρους. Η δικογραφία διαβιβάζεται στον εισαγγελέα εφετών. Εν αναμονή της χρέωσής της στον αρμόδιο εισαγγελέα, ψηφίζεται το 3^ο μνημόνιο, (ν. 4093/2012), σύμφωνα με τον οποίο όποιος παραπέμπεται αμετακλήτως για κακούργημα και έχει την ιδιότητα του δημοσίου υπαλλήλου τίθεται αυτοδικαίως σε προσωρινή αργία μέχρι την τελεσίδικη αθώωσή του (με τους τρέχοντες φόρτους εργασίας των δικαστηρίων υπολογίζεται σε 4-5 χρόνια από τώρα). Έτσι, ο Π.Κ., κινδυνεύει να εισπράξει μια προκαταβολική ποινή στέρησης αποδοχών (μόνο εισόδημα γι’ αυτόν και την οικογένειά του), χωρίς καν να μπορεί να την προσβάλλει με ένδικα μέσα, και κατά πλήρη καταπάτηση του τεκμηρίου αθωότητας!

… και κάποια ερωτήματα

Με δεδομένη τη μέχρι τώρα συμπεριφορά που επεφύλαξε η αστυνομική και δικαστική εξουσία της ελληνικής δημοκρατίας στο ερώτημα «μα γιατί τον πατάτε;» που απηύθυνε ένας πολίτης σε αστυνομικούς οι οποίοι έχουν ήδη προβεί σε σύλληψη, τίθενται στον καθένα μας κάποια ερωτήματα:

• Ένας άνθρωπος ακινητοποιημένος, ανάσκελα, με χειροπέδες, πρέπει και να ποδοπατείται;
• Όχι;   Ή όχι… εκτός αν είναι μετανάστης;
• Ένας πολίτης που αντικρίζει αυτή την εικόνα, πρέπει να κάνει πως δεν την είδε και να προσπεράσει;
• Κι αν ναι, με τι συνείδηση θα συνεχίσει να περπατάει με το κεφάλι ψηλά;
• Ή μήπως αυτός ακριβώς είναι ο στόχος;

Η υπόθεση του Πέτρου Καπετανόπουλου δεν είναι  απλά μια προσωπική υπόθεση. Αποτελεί υπόθεση όλης της κοινωνίας.

Μιας κοινωνίας που θέλει να λέγεται –και πρέπει να αποδεικνύει πως είναι– ευνομούμενη, ανθρώπινη, δημοκρατική.

Μιας κοινωνίας που οι αρχές της δεν εκδικούνται –πολύ περισσότερο δεν ποινικοποιούν– την ανθρώπινη αλληλεγγύη.

Γιατί αυτό που έκανε ο Π.Κ., η αντίδραση στη βία, την κατάχρηση εξουσίας και το βασανισμό, είναι (όχι ένα δικαίωμα) αλλά υποχρέωση κάθε πολίτη.

Γιατί στις μέρες της φτώχειας, του φόβου και της απόγνωσης που διανύουμε, το ανθρώπινο ενδιαφέρον, η αλληλεγγύη και ο αγώνας για τη διαφύλαξη της αξιοπρέπειάς μας, είναι  οι μόνες ίσως αξίες που μπορούν να διατηρήσουν ζωντανό τον κοινωνικό ιστό.

Γιατί το ερώτημα «ποιος θα μας προστατέψει απ’ τους προστάτες» πρέπει να βρει την απάντηση ότι η ελπίδα για δικαιοσύνη δεν έχει χαθεί.

Ενημέρωση από τη συνέντευξη Τύπου για την υπόθεση του Πέτρου Καπετανόπουλου

 

Απονομή δικαιοσύνης!

απόσυρση όλων των ψευδών και εκδικητικών κατηγοριών

κατά του Πέτρου Καπετανόπουλου

Αυτό το αίτημα κυριάρχησε την Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου, στη γεμάτη κόσμο αίθουσα της ΕΣΗΕΑ όπου δόθηκε συνέντευξη Τύπου για την υπόθεση του Πέτρου Καπετανόπουλου. Εκπρόσωποι πολιτικών, συνδικαλιστικών, νομικών και κοινωνικών φορέων, βουλευτές, συνδικαλιστές, εργαζόμενοι, φίλοι και γείτονες ήταν εκεί για να δηλώσουν πως αυτή η υπόθεση ξεπερνά τα όρια μιας προσωπικής και οικογενειακής περιπέτειας, αλλά αποτελεί υπόθεση του καθένα μας.

Η συνέντευξη τύπου διοργανώθηκε από την «Επιτροπή Αλληλεγγύης στον Πέτρο Καπετανόπουλο» και από την «Πανελλήνια Ένωση Υπαλλήλων ΟΑΕΔ».

Στο πάνελ συμμετείχαν –εκτός απ’ τον Πέτρο Καπετανόπουλο και το συνήγορό του Κώστα Παπαδάκη– ο Δημήτρης Χριστόπουλος (αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου), ο Βαγγέλης Διαμαντόπουλος (βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ), ο Γιώργος Μακράκης (πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Υπαλλήλων ΟΑΕΔ), η Δέσποινα Κουτσούμπα (μέλος του Γ.Σ. της ΑΔΕΔΥ) και η Μέλπω Κορωναίου (μέλος της Λαϊκής Συνέλευσης Κολωνού, Σεπολίων και Ακαδημίας Πλάτωνος).

Ο Πέτρος Καπετανόπουλος ευχαρίστησε τους παρευρισκόμενους για την αλληλεγγύη τους, εξιστόρησε τα γεγονότα τονίζοντας για άλλη μια φορά πως αντέδρασε λεκτικά και με ευγένεια στο ποδοπάτημα ενός ανθρώπου που φορούσε χειροπέδες και ήταν ανίκανος να αντιδράσει. Σε ένα περιστατικό βασανισμού και κακοποίησης που τον σοκάρισε: «μια ενέργεια μη αναγκαία (απ’ τη μεριά των αστυνομικών) αφού ο συλληφθείς ήταν ήδη ακινητοποιημένος».

Ο Κώστας Παπαδάκης, συνήγορος υπεράσπισης του Π.Κ., αναλύοντας το νομικό σκέλος της υπόθεσης, κατέδειξε τις «ψευδείς κατηγορίες». Αποκάλυψε μια «εκδικητική δικογραφία» και την «αναβαθμισμένη εισαγγελική καταστολή» που στόχο έχει «την ηθική απαξίωση της ανθρώπινης πράξης της συμπαράστασης», αφού στη δικογραφία που σχηματίστηκε εις βάρος του Π.Κ. θεωρείται ότι το κίνητρο για την αντίδρασή του στην αστυνομική βιαιότητα ήταν… η συνέργειά του σε κλοπή!

«Ο συμπαραστάτης, ο άνθρωπος, όχι απλώς καταστέλλεται αλλά βαφτίζεται συνεργός του ληστή!» τόνισε χαρακτηριστικά ο Κώστας Παπαδάκης, συνεχίζοντας: «Το να καταστέλλεται, είναι συνηθισμένο... Ελευθέρωση κρατουμένου έκανε πρόσφατα βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου από το θέατρο Χυτήριο, που πήγε στην κλούβα κι έβγαλε κάποιον λέγοντας ότι το παιδί δεν έκανε τίποτα. Δεν ξέρω αν συνελήφθη… Οι ίδιοι άνθρωποι που ήταν εκεί, ασκούσαν επ’ αυτοφώρω το αδίκημα της παράνομης βίας εμποδίζοντας την διεξαγωγή μιας νόμιμης θεατρικής παράστασης αλλά δεν διώκονται…». Επεσήμανε πως ο Π.Κ. με την κατηγορία της απλής συνέργειας σε ληστεία (η οποία δεν προκύπτει ούτε καν από την κατάθεση του αστυνομικού), κινδυνεύει να τεθεί σε αργία –εισπράττοντας έτσι μια προκαταβολική ποινή στέρησης αποδοχών χωρίς καν να μπορεί να την προσβάλλει με ένδικα μέσα– και κατά πλήρη καταπάτηση του τεκμηρίου αθωότητας. «Υπάρχει ένα θέμα το οποίο αναδεικνύει την καταστολή και την κατάσταση περιστολής στα δικαιώματα, σε όλες τις εκφάνσεις: και την ρατσιστική και την ποινικοποίηση της αντιρατσιστικής βίας και την αστυνομική αυθαιρεσία με τις ψευδολογίες, και το γεγονός ότι ένα μέρος του μηχανισμού του δικαστικού και εισαγγελικού  –το χω πει και με άλλη αφορμή πρόσφατα αυτό– νιώθει ότι δίνει εξετάσεις απέναντι στη χρυσή αυγή και στο ρατσισμό και αγωνίζεται για να τις περάσει με άριστα και στο φασισμό της περιστολής εργασιακών δικαιωμάτων του δημοσίου, διότι είναι ανήκουστο με μία καταγγελία (η οποία μπορεί να είναι και ψευδής και κακοήθης) να χάνει τη δουλειά του ένας άνθρωπος για απεριόριστο χρονικό διάστημα (και το λέω αυτό γιατί κάποτε ο υπαλληλικός κώδικας προέβλεπε τη διετία ως μέγιστο όριο προσωρινής αργίας – αυτό έχει καταργηθεί ήδη από την προηγούμενη κυβέρνηση) χωρίς να μπορεί να προσβάλλει την απόφαση αυτή με ένδικα μέσα και να εισπράττει προκαταβολικά ποινή κατά παραβίαση κάθε έννοιας του τεκμηρίου αθωότητας».

Ο Δημήτρης Χριστόπουλος, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, χαρακτήρισε «καφκική» την  υπόθεση του Π.Κ. «Είναι μια ιστορία που δε χωράει στο πολιτειακό περιβάλλον του κράτους δικαίου. Αυτά που ακούσαμε είναι δεδομένα τα οποία εξέχουν των ορίων που θέτει αυτό που ονομάζουμε δημοκρατικό φιλελεύθερο πολίτευμα. Εγώ γι’ αυτό είμαι εδώ …Η ένωσή μας δεν συνηθίζει να είναι παρούσα σε εκκρεμείς ποινικές υποθέσεις, ωστόσο, εδώ, νομίζω ότι είναι μια περίπτωση άξια εξαίρεσης... διότι η ιστορία που ακούσαμε, δείχνει με αριστοτεχνικό τρόπο τον εκφυλισμό, τη ματαίωση, την ανατροπή των εγγυητικών μηχανισμών προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων του κάθε ανθρώπου όπως τα γνωρίσαμε στα τελευταία 40 χρόνια της μεταπολίτευσης. Έχουμε τις ανατροπές των αυτονόητων. Αυτά που θεωρούσαμε ότι ήταν ο σκληρός πυρήνας των κανονιστικών κεκτημένων και ρύθμιζαν τις σχέσεις των ανθρώπων μεταξύ τους και τις σχέσεις των ανθρώπων με το κράτος φαίνεται ότι αυτή τη στιγμή ακυρώνονται … Ακυρώνονται ολοένα και πιο συχνά, όχι από υποτιθέμενους εχθρούς του πολιτεύματος, αλλά από τους φερόμενους ως φύλακες του πολιτεύματος αυτούς που μέσα σε ένα καθεστώς ιδιότυπης συνεργίας, διωκτικών αρχών και δικαιοσύνης φαίνεται να δίνουν αυτές τις εξετάσεις για τις οποίες μίλησε στο τέλος ο κ. Παπαδάκης, σε μια πορεία εδραίωσης ενός κρατικού αυταρχισμού απ’ το κακό στο χειρότερο ... Ένα σιδηρούν παραπέτασμα μέσα στην ελληνική δικαιοσύνη, μέσα στη δημόσια διοίκηση και εν γένει στην κρατική μηχανή αναδιπλώνεται, αποθρασύνεται και δοκιμάζει τις πολιτειακές και κοινωνικές αντοχές μας… Η Ελλάδα εδώ και 4 χρόνια φτιάχνει ένα νέο κεφάλαιο στη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου με τίτλο αστυνομική βία και ευτελισμός της ανθρώπινης προσωπικότητας. Έχει δεχτεί από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο σειρά από καταδίκες για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δημιουργώντας πλέον ένα νέο κεφάλαιο νομολογίας στα ζητήματα αστυνομικής βίας… Η απάντηση σε ένα κράτος που επικαλείται το ρωμαϊκό δίκαιο, είναι η διεκδίκηση και ο αγώνας για το αυτονόητο, για ένα κράτος δικαίου».

Ο Γιώργος Μακράκης, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Υπαλλήλων ΟΑΕΔ, αναφέρθηκε σε «νόμους που καταδικάζουν ανθρώπους πριν καν τους δικάσουν», στο «τέχνασμα της κυβέρνησης» να θέτει σε διαθεσιμότητα «επίορκους» δημοσίους υπαλλήλους και τόνισε ότι «επίορκοι είναι όλοι αυτοί που σιωπούν σε ανάλογες περιπτώσεις όπου ο Πέτρος μίλησε».

Η Δέσποινα Κουτσούμπα, μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΑΔΕΔΥ, τόνισε «η κατάργηση του τεκμηρίου αθωότητας αποτελεί ζήτημα όλης της κοινωνίας … τα νέα πειθαρχικά μέτρα που δήθεν πολεμάνε τους “επίορκους”, έχουν στόχο να απειλήσουν τους δημοσίους υπαλλήλους που έχουν οποιαδήποτε πολιτική ή συνδικαλιστική δράση. Το μεγάλο κομμάτι των πραγματικά επίορκων βρίσκεται στους άνω ορόφους των υπουργείων, είναι αυτοί που σήμερα καταπατούν κάθε σύνταγμα, κάθε νόμο, κάθε δημόσιο συμφέρον στο όνομα των μνημονίων και της προσαρμογής στις απαιτήσεις της τρόικας, είναι αυτοί που νομοθετούν έτσι όπως δεν δίδασκαν. Ο νόμος στοχοποιεί ανθρώπους σαν τον Πέτρο, ανθρώπους με κοινωνική συνείδηση, δημοσίους υπαλλήλους που πραγματικά δουλεύουν για το δημόσιο συμφέρον και δεν αισθάνονται ότι είναι υπάλληλοι του εκάστοτε υπουργού αλλά είναι υπάλληλοι του ελληνικού λαού και όσων κατοικούν σε αυτή τη χώρα».

Ο Βαγγέλης Διαμαντόπουλος, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, εκφράζοντας σύσσωμη την Κοινοβουλευτική Ομάδα τόνισε πως «αυτή η υπόθεση αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της αναλγησίας του κράτους… Ένα ανάλγητο κράτος που στέκεται εκ διαμέτρου αντίθετα από το κράτος δικαίου που όφειλε να παρέχει μια δημοκρατία. Ένα ανάλγητο κράτος που ξεκινά από την αστυνομική βία, την αστυνομική αυθαιρεσία, το συντονισμό με όλα αυτά της δικαιοσύνης, μέχρι και τις ανθρωποθυσίες στο Δημόσιο. Πρέπει να σπάσει ο κύκλος της σιωπής. Έχουμε ένα μήνυμα. Όποιος υπερασπίζεται έναν άνθρωπο του οποίου τα δικαιώματα έχουν a priori καταλυθεί, ένα μετανάστη π.χ., που συλλαμβάνεται από την ελληνική αστυνομία, θα πατάσσεται. Θα χάνει τη δουλειά του και μπορεί να τιμωρείται μέχρι και με 15 χρόνια φυλάκιση. Όλοι οι δημοκράτες, όλοι οι προοδευτικοί πολίτες θα είναι στο πλάι του. Ο κατήφορος των δικαιωμάτων και του πολιτισμού, είναι το εργαλείο για την περαιτέρω εξαθλίωση του ελληνικού λαού».

Η Μέλπω Κορωναίου, μεταφέροντας τη φωνή της «Λαϊκής Συνέλευσης Σεπολίων, Κολωνού, Ακαδημίας Πλάτωνος», τόνισε πως «Η συνέλευση είναι σύσσωμη δίπλα στον Πέτρο. Τον γνωρίζει από πάρα πολλά πράγματα, από τους κοινωνικούς αγώνες, την κοινωνική του ευαισθησία, το θάρρος του. Απ’ όλα εκείνα που υλοποιούν οι λαϊκές συνελεύσεις στις γειτονιές απαντώντας σε μια συνολική και γενικευμένη επίθεση η οποία θέλει να είναι όλοι εναντίον όλων και να μην ενδιαφέρεται κανείς για το διπλανό του. Η οποία θέλει οτιδήποτε γίνεται να αφορά μόνο αυτόν που το υφίσταται και όχι αυτόν που θα το υποστεί την επόμενη μέρα. Είμαστε εδώ για να πούμε ότι θα το ξανακάνουμε, είμαστε εδώ για να πούμε ότι αυτό που θα ξανακάνουμε είμαστε πολλοί και δεν θα μπορέσει να μας πειράξει κανείς. Είμαστε εδώ για να πούμε ότι επιμένουμε πως ο κανιβαλισμός αρμόζει μόνο στα συμφέροντα του κεφαλαίου, μόνο στα συμφέροντα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, μόνο στα συμφέροντα του φασισμού και του ρατσισμού, κι εμείς εδώ απλώνοντας το χέρι ο ένας στον άλλο, είμαστε πολλοί, θα γίνουμε περισσότεροι και θα νικήσουμε. Κάτω τα χέρια από τον Πέτρο Καπετανόπουλο!».

Στην συνέντευξη τύπου, έκαναν παρεμβάσεις:

Ο Γεράσιμος Κάρδαρης (πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων ΟΑΕΔ) εκφράζοντας την αλληλεγγύη όλων των εργαζόμενων του ΟΑΕΔ στον Πέτρο Καπετανόπουλο και τόνισε: «αυτό που με ανησυχεί πιο πολύ, είναι ότι ουσιαστικά το κράτος αποτρέπει τους πολίτες να είναι συνειδητοποιημένοι και σε αντίστοιχες περιπτώσεις να φερθούν όπως ο Πέτρος».

Ο Χρήστος Νικολουτσόπουλος (πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εργατολόγων) τόνισε μεταξύ άλλων: «Η περίπτωση του Π.Κ. είναι μια περίπτωση που αφορά όλους μας».

Ο Κώστας Μαρματάκης (επιτροπή Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ) υποστήριξε πως «η ιστορία του Πέτρου πρέπει να γίνει εμβληματική, να πάρει χαρακτηριστικά παραδείγματος για την αστυνομική αυθαιρεσία, η οποία πλέον δεν αποτελεί είδηση».

Ο Δημήτρης Σαραφιανός (Κεντρική Συντονιστική Επιτροπή ΑΝΤΑΡΣΥΑ), δήλωσε:«Είμαστε εδώ, όχι απλώς γιατί εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον Πέτρο Καπετανόπουλο, αλλά γιατί πιστεύουμε πως πρέπει να υπάρχει ένα μεγάλο μέτωπο υπεράσπισης των δημοκρατικών και λαϊκών ελευθεριών που πλήττονται. Η φασιστικοποίηση της κοινωνίας, που ήδη επισημάνθηκε πάει χέρι χέρι με τον εκφασισμό του κράτους. Κι αυτό είναι που βιώνουμε με τέτοιου είδους δίκες, με τέτοιου είδους διώξεις, με τέτοιου είδους νομοθεσίες που επιβάλλουν μια πειθαρχική μπότα σε οποιονδήποτε προσπαθεί να αγωνιστεί».

Στη συνέντευξη τύπου παραβρέθηκαν οι:

Θοδωρής Δρίτσας (κοινοβουλευτική ομάδα βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ), Σοφία Σακοράφα (βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ), Γιώργος Παπαϊωάννου (πολιτική γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ), Χρήστος Καραμάνος (πολιτική γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ), Κώστας Μαρματάκης (Επιτροπή Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ), Δημήτρης Σαραφιανός  (Κεντρική Συντονιστική Επιτροπή ΑΝΤΑΡΣΥΑ και πρώην μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών), Κυριάκος Νασόπουλος (ΑΝΤΑΡΣΥΑ), Θανάσης Κούρκουλας (Κίνηση Απελάστε το Ρατσισμό), Κώστας Μπεκιάρης (ΚΚΕ μ-λ), Πάνος Κοσμάς (Πολιτική Γραμματεία ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, οργάνωση ΚΟΚΚΙΝΟ), Γεράσιμος Κάρδαρης (πρόεδρος Ομοσπονδίας Εργαζομένων ΟΑΕΔ), Χρήστος Νικολουτσόπουλος (πρόεδρος Ένωσης Ελλήνων Εργατολόγων).

Εκπροσωπήθηκαν ομοσπονδίες, σύλλογοι και λαϊκές συνελεύσεις: Ομοσπονδία ΟΑΕΔ, Πανελλήνια Ένωση Υπαλλήλων ΟΑΕΔ, Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Αττικής, Σύλλογος Υπαλλήλων Δήμου Καλλιθέας, Σύλλογος Διοικητικών Υπαλλήλων ΤΕΙ Αθήνας, Ανοιχτή Συνέλευση Εργαζομένων-Ανέργων, Δυτικό Πέρασμα Δίκτυο Αλληλεγγύης και Αντίστασης απ’ τον Κορυδαλλό και τις γύρω περιοχές, Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Περιστερίου, Πρωτοβουλία Ανέργων Περιστερίου, Λαϊκή Συνέλευση Κολωνού, Σεπολίων και Ακαδημίας Πλάτωνος.

Συγκεντρώθηκαν δεκάδες ψηφίσματα αλληλεγγύης και συμπαράστασης, ενώ διαβάστηκαν το Δελτίο Τύπου της Πανελλήνιας Ένωσης Υπαλλήλων ΟΑΕΔ και η ανακοίνωση που εξέδωσαν οι συνάδελφοι του Πέτρου Καπετανόπουλου από το ΚΠΑ2 Περιστερίου.

Δελτίο Τύπου της Πανελλήνιας Ένωσης Υπαλλήλων ΟΑΕΔ

Η   Πανελλήνια Ένωση Υπαλλήλων ΟΑΕΔ δηλώνει την αμέριστη συμπαράστασή της προς το διωκόμενο συνάδελφο Πέτρο Καπετανόπουλο. Ο συνάδελφος  διώκεται με μοναδικό παράπτωμα αυτό της υπεράσπισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων, καθώς τόλμησε να υπερασπιστεί αλυσοδεμένο μετανάστη. Η Π.Ε.Υ. ΟΑΕΔ γνωρίζει καλά τον εκλεκτό συνάδελφο –μέλος της. Γνωρίζoυμε το ήθος του, την ανθρωπιά του, την αξιοπρέπεια και την εργατικότητά του, και γι’ αυτό, κόντρα σε κάθε φοβικό  σύνδρομο  του μήπως και του αν, κόντρα στο νέο μνημονιακό νόμο που καταδικάζει πριν δικάσει, εμείς τον αθωώνουμε πανηγυρικά, υπερασπίζοντας  με θέρμη το δικό του σύστημα αξιών.

Ζητούμε την απόσυρση των άδικων κατηγοριών  για το συνάδελφο Πέτρο Καπετανόπουλο.

Ζητούμε την απόσυρση του μνημονιακού νόμου που καταδικάζει συναδέλφους πριν δικαστούν θέτοντάς τους σε αργία. Δηλώνουμε ότι θα είμαστε δυναμικά παρόντες σε κάθε άδικη δίωξη, σε κάθε προσπάθεια  επιστροφής σε σκοτεινές περιόδους».

 

Ανακοίνωση των συναδέλφων του Πέτρου Καπετανόπουλου από το ΚΠΑ Περιστερίου

 «Με αφορμή τη δικαστική περιπέτεια του συναδέλφου μας Πέτρου Καπετανόπουλου θέλουμε να δηλώσουμε τη συμπαράστασή μας στο συνάδελφο και στον άνθρωπο Καπετανόπουλο. Οι συνθήκες κάτω απ’ τις οποίες εργαζόμαστε δεν αφήνουν περιθώρια να μη γνωριζόμαστε καλά και να μην αναγνωρίζουμε τα αποτελέσματα της δουλειάς καθενός από μας. Πολλές φορές έχουμε αισθανθεί τυχεροί που έχουμε ένα συνάδελφο σαν τον Πέτρο Καπετανόπουλο που -εκτός από τις γνώσεις του και την καλλιέργειά του- είναι πάντα εκεί, για να βοηθήσει καθένα από μας αλλά και κάθε συναλλασσόμενο πολίτη, πάντα με ευγένεια και υπομονή. Ακόμα γνωρίζουμε καλά τον ανθρωπιστή, ιδεολόγο και άψογο οικογενειάρχη που είναι στην προσωπική του ζωή. Θεωρούμε όχι απλά άδικη, αλλά και παράλογη την όλη κατάσταση στην οποία έχει βρεθεί από καθαρά καλή πρόθεση, ακριβώς γιατί τον γνωρίζουμε πολύ καλά και πιστεύουμε ότι σε καμία απολύτως περίπτωση δεν θα μπορούσε να είναι συνεργός σε ληστεία. Ακόμα, πιστεύουμε ότι την εποχή της κρίσης, των μνημονίων, των φοροφυγάδων, η δίωξη του συναδέλφου είναι χτύπημα σε όλους εμάς που έχουμε γίνει ο κυματοθραύστης της κοινωνικής και ανθρωπιστικής κρίσης που αντιμετωπίζει η χώρα και προστίθεται στο κλίμα καλλιέργειας φόβου που επικρατεί».