Η ΑΝΕΡΓΙΑ κατέγραψε νέο ρεκόρ τον Απρίλιο. Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας εργατικού δυναμικού της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, το ποσοστό της διαμορφώθηκε στο 22,5%. Πάνω από 1,1 εκατομμύρια άτομα είναι χωρίς δουλειά. Στις ηλικίες μέχρι 24 ετών το ποσοστό των ανέργων φτάνει το 51,5% και στις ηλικίες μεταξύ 25 και 34 αγγίζει το 30%.
ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ στο μέτωπο της ανεργίας είναι καταιγιστικές και καταρρίπτουν έναν έναν τους μύθους που καλλιεργήθηκαν την προηγούμενη περίοδο.
Η ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΣΗ της ευελιξίας στην αγορά εργασίας, παρ'Α ότι είναι επιστημονικά τεκμηριωμένη και υπάρχει εμπειρικό προηγούμενο με θετικά αποτελέσματα σε άλλες χώρες, αποδείχθηκε ότι δεν φρενάρει την ανεργία σε μια χώρα που η εργατική νομοθεσία εφαρμόζεται μερικώς, μόνο στον δημόσιο τομέα και στις μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις, με μια «θάλασσα» μικρομεσαίων επιχειρήσεων να εξακολουθεί να κινείται στα όρια της εργασιακής νομιμότητας.
ΑΠΟ ΤΗΝ άλλη πλευρά, η πολυσυζητημένη εσωτερική υποτίμηση ήταν όντως μονόδρομος για ένα κράτος-μέλος της ευρωζώνης που έδινε ή συναινούσε σε μισθούς μη συμβατούς με την παραγωγικότητα για μία ολόκληρη δεκαετία, πλήττοντας αδιάκοπα την ανταγωνιστικότητά. Η πολιτική αυτή όμως, αν και αναγκαία, αποδεικνύεται ανεπαρκής. Η παροιμιώδης ελληνική γραφειοκρατία, τα πολυποίκιλα εμπόδια στην άσκηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας και οι υψηλές ασφαλιστικές εισφορές έχουν μετατρέψει σε «κενό γράμμα» τα φθηνά ημερομίσθια για κάθε φιλόδοξο επιχειρηματία.
ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ πλέον προφανές ότι μόνο οι επενδύσεις μπορούν να ανατρέψουν τη δυναμική της ανεργίας, που σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Οι πολυπόθητες νέες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν με την ενεργοποίηση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ και την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου, καθώς και με την αποκατάσταση του ΠΔΕ στα προ της κρίσης επίπεδα.
ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ στο μέτωπο της ανεργίας είναι καταιγιστικές και καταρρίπτουν έναν έναν τους μύθους που καλλιεργήθηκαν την προηγούμενη περίοδο.
Η ΘΕΣΜΟΘΕΤΗΣΗ της ευελιξίας στην αγορά εργασίας, παρ'Α ότι είναι επιστημονικά τεκμηριωμένη και υπάρχει εμπειρικό προηγούμενο με θετικά αποτελέσματα σε άλλες χώρες, αποδείχθηκε ότι δεν φρενάρει την ανεργία σε μια χώρα που η εργατική νομοθεσία εφαρμόζεται μερικώς, μόνο στον δημόσιο τομέα και στις μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις, με μια «θάλασσα» μικρομεσαίων επιχειρήσεων να εξακολουθεί να κινείται στα όρια της εργασιακής νομιμότητας.
ΑΠΟ ΤΗΝ άλλη πλευρά, η πολυσυζητημένη εσωτερική υποτίμηση ήταν όντως μονόδρομος για ένα κράτος-μέλος της ευρωζώνης που έδινε ή συναινούσε σε μισθούς μη συμβατούς με την παραγωγικότητα για μία ολόκληρη δεκαετία, πλήττοντας αδιάκοπα την ανταγωνιστικότητά. Η πολιτική αυτή όμως, αν και αναγκαία, αποδεικνύεται ανεπαρκής. Η παροιμιώδης ελληνική γραφειοκρατία, τα πολυποίκιλα εμπόδια στην άσκηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας και οι υψηλές ασφαλιστικές εισφορές έχουν μετατρέψει σε «κενό γράμμα» τα φθηνά ημερομίσθια για κάθε φιλόδοξο επιχειρηματία.
ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ πλέον προφανές ότι μόνο οι επενδύσεις μπορούν να ανατρέψουν τη δυναμική της ανεργίας, που σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Οι πολυπόθητες νέες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν με την ενεργοποίηση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ και την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου, καθώς και με την αποκατάσταση του ΠΔΕ στα προ της κρίσης επίπεδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου