Γ. Χατζημαρκάκης: Λάθος η Γερμανία ή η ΕΕ να εκβιάζει τους Έλληνες

«Κάθε φορά που η Ανγκελα Μέρκελ εξηγεί την πολιτική της για τη διάσωση της ευρωζώνης κάνει μια αναφορά στη νοικοκυρά από το Σβαμπ, την πλουσιότερη περιφέρεια της Γερμανίας με πρωτεύουσα τη Στουτγάρδη», λέει στο «Βήμα» ο Γιώργος Χατζημαρκάκης, ευρωβουλευτής των Ελεύθερων Δημοκρατών της Γερμανίας, του κόμματος που στηρίζει την Χριστιανοδημοκρατική κυβέρνηση. Γιατί η καγκελάριος απευθύνεται στη νοικοκυρά από τη Στουτγάρδη;

«Η πόλη αυτή έχει το ΑΕΠ ολόκληρης της Ελλάδας. Εκεί βρίσκονται η Daimler, η Bosch, η Siemens, η Porsche, κάθε μεγάλη γερμανική επιχείρηση. Εκεί ο κόσμος ζει για να δουλεύει. Είναι σχεδόν καλβινιστές, δηλαδή σούπερ προτεστάντες: αποτελεσματικοί, προσεκτικοί με τα λεφτά τους και ξέρουν ότι για να πάνε στον παράδεισο, πρέπει να μειώσουν τα λάθη στη ζωή τους. Στους Γερμανούς αρέσει η αποτελεσματικότητα και οι πιο αποτελεσματικοί Γερμανοί είναι από εκεί. Και δυστυχώς ή ευτυχώς για τους Γερμανούς, η καλβινιστική προτεσταντική σκέψη έχει επηρεάσει πάρα πολύ το πνεύμα, την κουλτούρα και τη νοοτροπία τους. Οι Γερμανοί δεν θέλουν φιλοσόφους ή οραματιστές, θέλουν έναν τέτοιο άνθρωπο ως καγκελάριο και τον έχουν», μας λέει στο Στρασβούργο στη διάρκεια της Ολομέλειας του Ευρωκοινοβουλίου.

Στην Ελλάδα αλλά και σε μεγάλο μέρος της Ευρώπης ποντάρουμε πολύ στην αλλαγή κυβέρνησης στη Γερμανία στις εκλογές του 2013. Ο κ. Χατζημαρκάκης εκφράζει αμφιβολία για το αν ο νέος καγκελάριος θα προέρχεται από το σοσιαλδημοκρατικό SPD.«Υπάρχει πιθανότητα να συνεχίσει η Μέρκελ με τους Σοσιαλδημοκράτες ως εταίρους σε συνασπισμό. Σε κάθε περίπτωση τα πράγματα θα αλλάξουν υπέρ της ανάπτυξης και κατά της λιτότητας χωρίς όμως να χαλαρώσουν οι πιέσεις προς την Ελλάδα. Η Ελλάδα έχει μείνει δυστυχώς πάρα πολύ πίσω ως προς το σύγχρονο πολιτικό και διοικητικό σύστημα _ και μόνο το παράδειγμα της φορολογίας να πάρουμε, όλοι ξέρουμε ότι κάτι δεν πάει καλά. Κάποια μέτρα του μνημονίου πρέπει να υλοποιηθούν αν δεν θέλει η Ελλάδα να καταλήξει το Κόσοβο της ΕΕ. Αυτό που θα αλλάξει είναι ότι θα υπάρξουν κάποιες ρυθμίσεις».

Φέρνει το παράδειγμα της Γερμανίας, η οποία το 1953 πέτυχε μια μεγάλη επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους του Β' Παγκοσμίου Πολέμου _ του οποίου την τελευταία δόση πλήρωσε φέτος. «Οι ίδιοι οι Γερμανοί θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι τα μέτρα του μνημονίου είναι απαράδεκτα και δεν στέκουν. Γι' αυτό, κακά τα ψέματα, οι ρυθμίσεις θα έρθουν».

Με πατέρα Ελληνα και μητέρα Γερμανίδα, ο κ. Χατζημαρκάκης κλήθηκε μια φορά να επιλέξει ταυτότητα _ όταν ήταν 14-15 χρονών, χώρισαν οι γονείς του και ο πατέρας του με τα δυο από τα τέσσερα παιδιά εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Κρήτη. Εκείνος, ο μεγαλύτερος, επέλεξε τότε να μείνει στη Γερμανία. Σήμερα, αισθάνεται ότι ξανακαλείται να επιλέξει και αυτή τη φορά επιλέγει Ελλάδα, σπρωγμένος από την κρίση. Αυτό που τον ενοχλεί στη Γερμανία είναι ότι «από τη μια μέρα στην άλλη απέκτησε την θέση ενός γεωοικονομικού ηγεμόνα στην Ευρώπη και αυτή τη δύναμη δεν μπόρεσε καθόλου να την χειριστεί. Έκανε πολλά και χοντρά λάθη στην αρχή τα οποία αδίκησαν τους άλλους, προπαντός την Ελλάδα. Εγινα πιο Ελληνας από ένα αίσθημα δικαιοσύνης».

Συναντήσαμε τον κ. Χατζημαρκάκη μόλις ολοκλήρωσε μια ομιλία του προς την Ολομέλεια των ευρωβουλευτών για την ενιαία αγορά.«Στην παγκόσμια αγορά ως Ευρωπαίοι είμαστε κερδισμένοι από την ενιαία αγορά. Αν ρίξουμε όμως μια ματιά εντός της ενιαίας αγοράς, θα δούμε ότι οι κερδισμένοι βρίσκονται στον βορρά και στο κέντρο ενώ στο νότιο οι ηττημένοι. Η Γερμανία κερδίζει 30 δισ. ευρώ τον χρόνο από την ενιαία αγορά ενώ η Ελλάδα έχει χάσει την παραγωγικότητά της. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί στην Κρήτη ένας γερμανικός χυμός κοστίζει λιγότερο από έναν κρητικό. Κάτι δεν πάει καλά. Αν οι Γερμανοί αντιμετώπιζαν το κέρδος αυτό ως ευρωπαϊκό και το μοιράζανε, όλα θα ήταν εντάξει. Δεν το αντιμετωπίζουν έτσι όμως. Κάθε εβδομάδα βλέπουμε το τεντωμένο δάχτυλο του Σόιμπλε και της Μέρκελ οι οποίοι λένε "Εσείς οι Ελληνες δεν υλοποιείτε". Μα πώς να υλοποιήσεις αν σου έφαγαν την παραγωγή;».

Θεωρεί ότι πρότυπο της Ελλάδας πρέπει να είναι η Φινλανδία η οποία, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης, βίωσε τεράστια κρίση. «Τότε όλοι οι Φινλανδοί αποφάσισαν να συγκεντρωθούν γύρω από μια τεχνολογία και είχαν μια μεγάλη επιτυχία με τη Nokia που ως τότε κατασκεύαζε γαλότσες. Η Ελλάδα θα μπορούσε να έχει παρόμοιες επιτυχίες με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας».

Οι Ελληνες σήμερα περνούν δύσκολες στιγμές στη Γερμανία.«Γίνονται πολλά καλαμπούρια εις βάρος τους, μερικά απαράδεκτα. Όμως θά 'θελα να πω ότι υπάρχουν δυο επίπεδα. Το ένα είναι το πολιτικό και το δημόσιο _ εκεί οι ελληνογερμανικές σχέσεις θα παραμείνουν δύσκολες για πολλά χρόνια. Το άλλο επίπεδο, το ανθρώπινο, εκτός από τα μικρά καθημερινά καλαμπούρια, επηρεάζεται μεν από το πολιτικό και δημόσιο επίπεδο αλλά λειτουργεί. Ερχονται Γερμανοί τουρίστες στην Ελλάδα, περνάνε καλά και το δημοσιεύουν στο Facebook. Αλλά δεν αισθάνονται συμπάθεια για το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας, για το κράτος. Λένε ναι στο έθνος και στην κουλτούρα της Ελλάδας αλλά όχι στο κράτος. Αυτό όμως το έχουν κοινό με τους Ελληνες διότι και οι Ελληνες δεν αγαπούν πλέον το κράτος τους».

Για τις εκλογές της 17^ης Ιουνίου, ο κ. Χατζημαρκάκης πιστεύει ότι το σημαντικότερο είναι να προκύψει σταθερή κυβέρνηση. Επαναλαμβάνει μιλώντας προς τους Γερμανούς ότι «δεν πρέπει να ποντάρουμε σε ένα κόμμα αλλά σε μια σταθερή κυβέρνηση. Είναι λάθος να εκβιάζει η Γερμανία ή η ΕΕ τους Ελληνες να ψηφίσουν το ένα ή το άλλο κόμμα. Οι Ελληνες είναι κυρίαρχοι και έχουν το δικαίωμα να ψηφίσουν όποιον θέλουν. Αλλωστε το τεντωμένο δάχτυλο του Σόιμπλε φέρνει το αντίθετο αποτέλεσμα. Από την άλλη πλευρά, οι Ευρωπαίοι θεωρούν αυτές τις εκλογές ως δημοψήφισμα και αυτό πρέπει να το καταλάβουν οι Ελληνες. Ένα προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ θα σήμαινε για τους Ευρωπαίους ότι κινδυνεύει το μέλλον της Ελλάδας εντός της ευρωζώνης. Το ιδανικό θα ήταν μια οικουμενική κυβέρνηση γιατί μόνο έτσι θα έχει διαπραγματευτική δύναμη η Ελλάδα. Αν οι Ελληνες πραγματικά θέλουν να διαπραγματευτούν το μνημόνιο, δεν μπορεί το ένα κομμάτι να είναι στην κυβέρνηση και το άλλο στους δρόμους και να μπλοκάρει την οικονομία».
ΤΟ ΒΗΜΑ