«Ανθρωποθυσία»

Γράφει 
Ο Μάκης Τσίφρας

H ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ οικονομική πολιτική στηρίζεται στην ιδέα του μικρότερου-φθηνότερου κράτους, που πλέον εφαρμόζεται στη χώρα μας με λήψη μέτρων, όπως αυτά της αποκαθήλωσης χιλιάδων εργαζόμενων του δημόσιου τομέα από τις θέσεις των και της καθαίρεσης των μισθών των υπόλοιπων σε όριο φτώχιας.  Η ιδέα αυτή, που η καταγωγή της χρεώνεται στους θεωρητικούς της οικονομικής σχολής του Σικάγου -ως κατεύθυνση, πάντως, μιας νέας πολιτικής που ήταν ζητούμενο να εφαρμοστεί διεθνώς- ανάγεται ακόμα παλαιότερα, στο έτος 1968, όταν ο τ. υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Ρόμπερτ Μακναμάρα διεμήνυσε από το βήμα του ΟΗΕ ότι στο μέλλον θα πρέπει να ξεχάσουμε τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα. Ακόμα και αν είναι σύμπτωση, πάντως, ήταν έκτοτε προφανές ότι θα επιχειρείτο οι όροι του παιχνιδιού σε νομικό επίπεδο ν’ αλλάξουν, όπως δραματικά την αλλαγή τους βιώνουμε σήμερα. Είναι δύσκολο να υποστηριχτεί ότι έχουμε δώσει ως ψηφοφόροι, εξ αυτού και μόνο του λόγου, τη σιωπηρή μας συγκατάθεση προς την εκάστοτε αναδειχθείσα κοινοβουλευτική πλειοψηφία να θέτει με ισχύ νόμου τέτοια μέτρα, που είτε αναιρούν είτε «περιγράφουν» τέτοια ιστορικά «δικαιώματα». Ούτε η επίκληση της υποθετικής συγκατάθεσης του λαού προς τον νόμο αρκεί, όταν η πλειοψηφία δηλώνει ότι δεν συμφωνεί -και δικαίως- σ’ αυτήν την ανθρωποθυσία συμπολιτών της.