ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ - ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΠΕΝΘΟΥΣ & ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΣΤΙΣ 18.00
ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΠΕΝΘΟΥΣ & ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ στις 18:00
Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ αποφάσισαν να δώσουν στο σημερινό συλλαλητήριο διαμαρτυρίας, Πέμπτη 6/5/2010 και ώρα 18:00 στην πλατεία Συντάγματος (Αμαλίας, έξοδος μετρό) και χαρακτήρα καταδίκης της εγκληματικής ενέργειας που οδήγησε στην απώλεια ζωής τριών συναδέλφων μας
Οι εργαζόμενοι της χώρας μας εκφράζουν οργή και αγανάκτηση για την εν ψυχρώ δολοφονία εργαζομένων και για τα σκληρά και άδικα αντεργατικά μέτρα.
Καλούν ΟΛΟΥΣ τους εργαζόμενους να διαμαρτυρηθούν ΕΙΡΗΝΙΚΑ στις έδρες των Εργατικών Κέντρων και ΟΛΟΥΣ τους Έλληνες πολίτες να εκφράσουν τη δική τους συμβολική διαμαρτυρία με γενική δεκάλεπτη διακοπή (σβήσιμο) του φωτισμού από 20:50 έως 21:00 σήμερα το βράδυ.
Ο καθένας μόνος του και ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ μπορούμε!
Ένα blog για τον Ο.Α.Ε.Δ. Ένα ιστολόγιο με επίκεντρο τη Δημόσια Πολιτική για την ανεργία. Ένα ιστολόγιο κατάθεσης των προβληματισμών και των προβλημάτων μας.
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ :
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΘΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΑΝ 3 ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΝ ΨΥΧΡΩ..ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ ΝΑ ΔΙΑΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΑ..ΤΕΛΕΙΩΝΟΝΤΑΣ Η ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΤΑ ΜΑΤ ΧΩΡΙΣ ΟΥΔΕΜΙΑ ΠΡΟΚΛΗΣΗ (ΠΕΡΑΝ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΦΙΑΛΩΝ ΥΔΑΤΟΣ) ΔΙΕΛΥΣΑΝ ΕΝ ΨΥΧΡΩ ΤΟΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ 9:30 ΩΡΑ ΕΙΧΕ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΠΛ. ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ, ΡΙΧΝΟΝΤΑΣ ΔΑΚΡΥΓΟΝΑ ΚΑΙ ΕΞΑΜΟΛΥΟΝΤΑΣ ΚΥΝΗΓΗΤΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΑΠ ΤΟΝ ΠΑΝΙΚΟ ΤΟΥ ΚΟΝΤΕΨΕ ΝΑ ΠΕΣΕΙ ΑΠ ΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΥΝΗΓΩΝΤΑΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΣΤΕΝΑ ΣΑΝ ΣΤΥΓΝΟΥΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ..ΧΤΥΠΩΝΤΑΣ ΟΠΟΙΟΝ ΦΟΡΟΥΣΕ ΚΡΑΝΟΣ..ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΧΟΥΝΤΑ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ.ΕΙΝΑΙ Φ Α Σ Ι Σ Μ Ο Σ . ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΜΑΣ ΕΚΔΙΩΞΕΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΠΟΥ ΕΙΡΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΗΣΥΧΑ ΔΗΛΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΑΣ ΣΤΟ ΕΠΙΜΑΧΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ.
ΒΓΗΚΑΜΕ "ΔΑΡΜΕΝΟΙ" ΑΠΟ ΠΟΛΛΕΣ ΠΛΕΥΡΕΣ ΣΗΜΕΡΑ.
Και συ φίλε και συνάδελεφε,
ΑπάντησηΔιαγραφήτι κάθεσαι και στοχάζεσαι στον τριθέσιο κανάπε σου, με τα φώτα κλεισμένα για δέκα λεπτά, εις ένδειξη πένθους;
Τι άραγε πενθείς; Τις 4 αδικοχαμένες ψυχές, που ποτέ δεν γνώρισες, ποτέ δεν πόνεσες, ποτέ δεν πρόδοσες ή τη δική σου χαμένη ψυχή, τη σωριασμένη στον τριθέσιο καναπέ, την αλλοτριωμένη και αλλότρια από εκείνη την εφηβική ψυχή που γνώρισες και αγάπησες και πόνεσες και τέλος τέλος πρόδοσες;;;
Αν τώρα περιμένουμε τις ντουντούκες να μας κατεβάσουν στους δρόμους, αν τώρα περιμένουμε τα νέα των οκτώ για να μετρήσουμε θύτες και θύματα, αν τώρα ζούμε το 8 ώρες δουλειά, 8 ώρες ύπνος και 8 ώρες θεατές, αν τώρα προδόσουμε τηΝ εναπομείνασα σπίθα αυθορμητισμού που μας καλεί να ενωθούμε σε ένα κύμα, μια φωνή, μια ψυχή, τότε σίγουρα ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΣ!
Υ.Γ. Σ ευχαριστώ Γιώργο Μακράκη για αυτό το βήμα.
Γ. ΣΕΦΕΡΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει
Στο Πήλιο μέσα στις καστανιές το πουκάμισο του Κενταύρου
γλιστρούσε μέσα στα φύλλα για να τυλιχτεί στο κορμί μου
καθώς ανέβαινα την ανηφόρα κι η θάλασσα μ' ακολουθούσε
ανεβαίνοντας κι αυτή σαν τον υδράργυρο θερμομέτρου
ως που να βρούμε τα νερά του βουνού.
Στη Σαντορίνη αγγίζοντας νησιά που βουλιάζαν
ακούγοντας να παίζει ένα σουραύλι κάπου στις αλαφρόπετρες
μου κάρφωσε το χέρι στην κουπαστή
μια σαϊτα τιναγμένη ξαφνικά
από τα πέρατα μιας νιότης βασιλεμένης.
Στις Μυκήνες σήκωσα τις μεγάλες πέτρες και τους θησαυρούς των Ατρειδών
και πλάγιασα μαζί τους
στο ξενοδοχείο της "Ωραίας Ελένης του Μενελάου"
χάθηκαν μόνο την αυγή που λάλησε η Κασσάντρα
μ' έναν κόκορα κρεμασμένο στο μαύρο λαιμό της.
Στις Σπέτσες στον Πόρο και στη Μύκονο
με χτίκιασαν οι βαρκαρόλες.
Τι θέλουν όλοι αυτοί που λένε
πως βρίσκουνται στην Αθήνα ή στον Πειραιά;
Ο ένας έρχεται από Σαλαμίνα και ρωτάει τον άλλο μήπως "έρχεται εξ Ομονοίας"
"Όχι έρχομαι εκ Συντάγματος" απαντά κι είν' ευχαριστημένος
"βρήκα το Γιάννη και με κέρασε ένα παγωτό".
Στο μεταξύ η Ελλάδα ταξιδεύει
δεν ξέρουμε την πίκρα του λιμανιού σαν ταξιδεύουν όλα τα καράβια
περιγελάμε εκείνους που τη νιώθουν.
Παράξενος κόσμος που λέει πως βρίσκεται στην Αττική
και δε βρίσκεται πουθενά
αγοράζουν κουφέτα για να παντρευτούνε
κρατούν "σωσίτριχα" φωτογραφίζουνται
ο άνθρωπος που είδα σήμερα καθισμένος σ' ένα φόντο με πιτσούνια και με λουλούδια
δέχουνταν το χέρι του γέρο φωτογράφου να του στρώνει τις ρυτίδες
που είχαν αφήσει στο πρόσωπό του
όλα τα πετεινά τ' ουρανού.
Στο μεταξύ η Ελλάδα ταξιδεύει ολοένα ταξιδεύει
κι αν "ορώμεν ανθούν πέλαγος Αιγαίον νεκροίς"
είναι εκείνοι που θέλησαν να πιάσουν το μεγάλο καράβι με το κολύμπι
εκείνοι που βαρέθηκαν να περιμένουν τα καράβια που δεν μπορούν να κινήσουν
την ΕΛΣΗ τη ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ τον ΑΜΒΡΑΚΙΚΟ.
Σφυρίζουν τα καράβια τώρα που βραδιάζει στον Πειραιά
σφυρίζουν ολοένα σφυρίζουν μα δεν κουνιέται κανένας αργάτης
καμμιά αλυσίδα δεν έλαμψε βρεμένη στο στερνό φως που βασιλεύει
ο καπετάνιος μένει μαρμαρωμένος μες στ' άσπρα και στα χρυσά.
Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει
παραπετάσματα βουνών αρχιπέλαγα γυμνοί γρανίτες...
το καράβι που ταξιδεύει το λένε - ΑΓΩΝΙΑ 937
Α/π Αυλίς, περιμένοντας να ξεκινήσει Καλοκαίρι 1936
Ψαριανός-ΔενΕίναι Όλοι Ίδιοι Mar'10
ΑπάντησηΔιαγραφήwww.youtube.com-
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΙΔΙΟΙ. ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΝΟΥΝ...
ΑπάντησηΔιαγραφή