Ταμείο Ανεργίας Benetton!!!

Του Σπύρου Σεραφείμ 

Η νέα διαφημιστική καμπάνια της Benetton έχει εστιάσει στους ανέργους, που είναι μέχρι 30 ετών. Σύμφωνα με τον Alessandro Benetton, κατά αυτόν τον τρόπο θα βρεθεί μια λύση κόντρα στην οικονομική κρίση που σοβεί, παγκοσμίως. Έτσι, κάνει έκκληση σε, περίπου, 100 εκατομμύρια ανέργους (μέχρι 30 χρόνων, πάντα) να δώσουν τις ιδέες τους.

Η νέα διαφημιστική εκστρατεία της οικογενειακής επιχείρησης θα φέρει τον τίτλο «UNHATE», και - σύμφωνα με τον πρόεδρο του ομίλου Benetton - θα φωτίσει τη δεινή θέση στην οποία βρίσκονται οι άνεργοι μέχρι 30 ετών, οι οποίοι προσπαθούν - καθημερινά - να βρουν απεγνωσμένα δουλειά.
Οι διαγωνιζόμενοι, λοιπόν, θα πρέπει να είναι από 18 ετών και άνω και, φυσικά, άνεργοι. Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να καταθέσουν την ιδέα τους στο site www.unhatefoundation.org
Θα ακολουθήσει διαδικτυακή δημοσκόπηση και έτσι θα επιλεγεί η καλύτερη ιδέα. Κάθε ένας από τους ανέργους θα πάρει, ως έπαθλο για την ιδέα του, 5.000 ευρώ. Ο διαγωνισμός θα διαρκέσει έως τις 14 Οκτωβρίου.
Η νέα παγκόσμια διαφημιστική εκστρατεία της εταιρείας θα περιλαμβάνει αφίσες, μπλουζάκια, μια ταινία και έναν διαγωνισμό για την επιλογή «100 ανέργων της χρονιάς».

Ίσως πρόσφατα να έχει πέσει το μάτι σας σε διαφημίσεις παύλα καταχωρίσεις της εταιρείας στα περιοδικά ή στα αντίστοιχα τηλεοπτικά σποτ, τα οποία δείχνουν νέους, με περίσσεια αποφασιστικότητα, να διαδηλώνουν και να διαμαρτύρονται σε πλατείες. Κάποιοι άλλοι να είναι στην αναμονή για ένα interview εργασίας ή να στέκονται στην ουρά - μπροστά στο γκισέ του Ταμείου Ανεργίας.

Η νέα διαφημιστική εκστρατεία προήλθε μέσω 50 εμπειρογνωμόνων της Benetton, που έχουν στα χέρια τους στατιστικά στοιχεία, νούμερα. Αυτά δείχνουν ότι ο αριθμός των ανέργων, ηλικίας μέχρι 29 χρόνων, υπερβαίνει τα 100 εκατομμύρια - σε ολόκληρο τον κόσμο.

Όταν είχε εμφανιστεί η τριπλέτα «Oλιβέρο Tοσκάνι-περιοδικό “Colors”- καμπάνιες της Benetton», είχαμε ξαφνιαστεί, ομαδικώς. Είτε συμφωνούσαμε με τις διαφημίσεις αυτές, είτε όχι, ήταν σίγουρο ότι επρόκειτο για μια γερή κλωτσιά στον πισινό (μας). Ήταν η πρώτη - σε παγκόσμια κλίμακα - αμφισβήτηση του lifestyle της δεκαετίας του ’80. Μάλιστα, η «επανάσταση» αυτή ξεκινούσε από μέσα, από τα σπλάχνα της ίδιας της μόδας. Τότε - που όλα ήταν λαμπερά, λουσάτα και cozy - ξαφνικά η Benetton εμφάνισε τα, καλά κρυμμένα κάτω απ’ το χαλί, κοινά «μυστικά», τα ταμπού της εποχής. Φωτογράφισε και οπτικοποίησε τη δυστυχία και το δράμα του ανθρώπινου γένους, όλα εκείνα που πάρα πολλοί απέφευγαν να κουβεντιάσουν - κι ας ήταν δίπλα τους.

Από τις σελίδες των διαφημίσεων της μπράντας, καθώς πέθαιναν τα ‘80s και ξημέρωναν τα ‘90s, έκαναν περατζάδα τα προβλήματα της ζήσης μας, της καθημερινότητάς μας, αποτυπώνοντας με τρόπο γλαφυρό τον έρωτα, τον θάνατο, την πενία. Κάθε νέα διαφήμιση είχε και κάτι πολύ δυνατό ως μήνυμα. Από εκεί, ζωγραφισμένα με United Colors, παρέλασαν η υγεία μας, ο πάσης φύσεως ρατσισμός μας, η σεξουαλικότητά μας και, το νέο «φρούτο» της εποχής τότε, το AIDS.

Είτε συμφωνούσαν κάποιοι με τις διαφημίσεις αυτές, είτε όχι, το σίγουρο είναι ότι - και σήμερα, όπως τότε - θα ασχοληθούν ξανά με τη σημερινή κίνηση περί ανεργίας της Benetton. Πολλοί θα μιλήσουν (και) σήμερα για αυτήν, με πάρα πολλές απόψεις να διίστανται.

Κάποιοι θα πουν ότι πρόκειται για, απλώς, άλλο ένα γιγαντιαίο διαφημιστικό τρυκ και δεν θα ασχοληθούν περαιτέρω. Κάποιοι άλλοι, καταρρίπτοντας τη δήθεν διαφορετικότητα της φιλοσοφίας της εταιρείας, θα το προχωρήσουν πιο κάτω και θα ισχυριστούν ότι «στην Benetton ασχολούνται μόνο με όσους είναι μέχρι 29 ετών, ενώ υπάρχουν πολλοί άνεργοι που ανήκουν σε μεγαλύτερο ηλικιακό group». Θα πουν «γιατί μόνο τόσα λίγα λεφτά ως έπαθλο στην καλύτερη ιδέα;». «Για ποιο λόγο να μην προσλάβουν τους έχοντες την καλύτερη ιδέα, για να λύσουν μια και καλή το θέμα της ανεργίας τους;».

Οι υπερασπιστές της, αντίστοιχα, θα αντιτάξουν «πόσες εταιρείες ξέρετε να έχουν πάρει αντίστοιχες πρωτοβουλίες, σήμερα;». Για να τους απαντήσουν κάποιοι άλλοι πως «υπάρχουν πολλές εταιρείες που προσφέρουν έργο στις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες και στους ανέργους, αλλά δεν το διαλαλούν». Μύλος...

Το σίγουρο είναι ότι (και) η εν λόγω διαφήμιση - που αναφέρεται σε αυτήν την πασίγνωστη, χρυσοφόρα επιχείρηση - έχει επιτελέσει και πάλι το σκοπό της: Θα καταφέρει να ασχοληθούν όλοι, με θετικά ή αρνητικά σχόλια, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, μαζί της. Θα παίξει - για άλλη μια φορά - με τους κώδικες των media, θα προκαλέσει αντιδράσεις μπερδεύοντας και χωρίζοντας στη μέση την κοινή γνώμη, την κοινωνία ολόκληρη. Ή, έστω, ένα μεγάλο μέρος της.

Οι διαφημίσεις της φίρμας αυτής - πολλά χρόνια τώρα - δεν γοήτευαν μόνο, δεν εξέπλητταν μόνο τους θεατές της, κάποιες φορές τους σόκαραν κιόλας. Όπως σοκάρει και η εποχή μας, όμως, όπως σοκάρει και η παρούσα οικονομική συγκυρία, όπως προκαλεί δέος η ανεργία.

Θεωρώ ότι και αυτή η διαφημιστική εκστρατεία της, talk of the town θα γίνει ξανά, θα συζητηθεί λυσσαλέα, με πάθος. Θα δημιουργήσει αντιδράσεις, πάρα πολλοί θα προσπαθήσουν να λύσουν το όποιο διφορούμενο κυοφόρησε.
Και υπό αυτές τις συνθήκες, επιτυχημένη θα είναι (και) αυτή η καμπάνια της Benetton, αφού θα μιλούν πάρα πολλοί για αυτήν. Κι ας υπάρξουν πολλοί που θα βάλουν τη λέξη επιτυχημένη μέσα σε πολλά εισαγωγικά.

Από τη στιγμή που πάρα πολλοί θα δουν το είδωλό τους πάνω στο μήνυμα που, ως Benetton, θέλεις να διαδώσεις - βασικός κανόνας της διαφήμισης και της επικοινωνίας - κάνοντας συγκρίσεις, έχεις επιτύχει. Σωστά;