Το νέο μοντέλο συνεργασίας δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για την εξωτερική ανάθεση εργασιών αποτελεί μια μεγάλη ευκαιρία, τόσο για την εξοικονόμηση πόρων όσο και για την ορθή λειτουργία των υπηρεσιών προς τους πολίτες όσο και για την εφαρμογή καινοτόμων λύσεων και προώθηση της κοινωνικής οικονομίας και κοινωνικής επιχειρηματικότητας, αρκεί ο μετασχηματισμός να περιλαμβάνει τη στρατηγική διαχείρισης αλλαγής, προκειμένου οι εργαζόμενοι να γίνουν κοινωνοί του εγχειρήματος.
Το παραπάνω συμπέρασμα προκύπτει από τη μελέτη που πραγματοποίησε ο Σύνδεσμος Εταιρειών Συμβούλων Μάνατζμεντ Ελλάδος (ΣΕΣΜΑ), σε συνεργασία με την εταιρεία Accenture, με τίτλο «Δημόσιος Τομέας Υψηλής Απόδοσης - Εξωτερική Ανάθεση Εργασιών (Outsourcing) στον Δημόσιο Τομέα».
Στην απολυταρχία της φεουδαρχίας οι μονάρχες έδιναν την είσπραξη φόρων σε ευνοούμενους, αλλά τότε δεν είχαν τη βούλα του... "επιστημονικού ερευνητή" στο όνομα των "διαθέσιμων" του δημοσίου που έχει αναλάβει να διεκπεραιώσει το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης.
Σύμφωνα με την έρευνα, μέσω του νέου μοντέλου λειτουργίας των δημόσιων υπηρεσιών με τη συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, επιτυγχάνεται:
- Αποτελεσματικότερη δημόσια διοίκηση χωρίς την απώλεια του δημόσιου ελέγχου.
- Βελτίωση της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών προς τους πολίτες αυξάνοντας παράλληλα την παραγωγικότητα του κρατικού μηχανισμού.
- Μέγιστη αξιοποίηση και αναβάθμιση της λειτουργίας υποδομών και παγίων στοιχείων.
- Σημαντική εξοικονόμηση δημοσίων πόρων, στη λειτουργία, συντήρηση και αναβάθμιση λειτουργιών και αναβάθμισης υποδομών και παγίων στοιχείων, με προβλέψεις συνυπευθυνότητας του εκάστοτε αναδόχου επί του αποτελέσματος της παρεχόμενης υπηρεσίας και αξιοποίησης υποδομών.
- Αύξηση της απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα, χωρίς πρακτική μείωση θέσεων εργασίας στο Δημόσιο και δημιουργία βιώσιμων επιχειρήσεων.
Η εξωτερική ανάθεση εργασιών (outsourcing) αφορά στη συμφωνία για ανάθεση σε εξωτερικό συνεργάτη της εκτέλεσης μιας λειτουργίας ή διαδικασίας για την οποία συχνά ο οργανισμός που έκανε την ανάθεση διατηρεί συνολική ευθύνη. Διακρίνονται διάφορες μορφές εξωτερικής ανάθεσης εργασιών: εξωτερική ανάθεση για την επίτευξη μετασχηματισμού στον οργανισμό, μερική ή ολική εξωτερική ανάθεση εργασιών, εξωτερική ανάθεση εφαρμογών πληροφορικής και εξωτερική ανάθεση υποδομών τεχνολογία.
Σύμφωνα με την έρευνα μία κυβέρνηση μπορεί να προβεί σε εξωτερική ανάθεση εργασιών με δύο τρόπους. Ο πρώτος αφορά στην προμήθεια υπηρεσιών από τον ιδιωτικό τομέα με σκοπό την αξιοποίησή τους από τον δημόσιο τομέα ως βάση για την παροχή άλλων υπηρεσιών. Τέτοιο παράδειγμα αποτελεί η χρήση από τον δημόσιο τομέα εταιρειών ιδιωτικού συμφέροντος για την εκτέλεση υποστηρικτικών διαδικασιών. Εναλλακτικά μπορεί να αναθέσει σε έναν μη δημόσιο οργανισμό ακόμη και την απευθείας παροχή συγκεκριμένων υπηρεσιών στον πολίτη. Τέτοιο παράδειγμα αποτελεί η παροχή υπηρεσιών υγείας από τον ιδιωτικό ή μη κερδοσκοπικό τομέα.
Με βάση τα πιο πρόσφατα στοιχεία του 2011, η Ελλάδα έχει σημειώσει αύξηση στις δαπάνες για χρησιμοποίηση εξωτερικών υπηρεσιών ανάθεσης στον δημόσιο τομέα κατά 25%, από το 6,4% στο 8% του ΑΕΠ, αλλά παραμένει στις τελευταίες θέσεις των χωρών του ΟΟΣΑ και το 60% των εξωτερικών υπηρεσιών ανάθεσης αφορά στην προμήθεια υποστηρικτικών λειτουργιών για υπηρεσίες του δημόσιου τομέα. Επίσης, σημειώνεται ότι στην Ελλάδα η χρησιμοποίηση εξωτερικών υπηρεσιών αναφέρεται μέχρι σήμερα περισσότερο στην ανάθεση υπηρεσιών χαμηλής εξειδίκευσης.
Η μελέτη αναλύει τις βέλτιστες πρακτικές στην εξωτερική ανάθεση εργασιών με βάση τη διεθνή εμπειρία που θα πρέπει να υιοθετηθούν από το ελληνικό δημόσιο για την ορθή εφαρμογή της έννοιας της εξωτερικής ανάθεσης εργασιών. Βασικά σημεία του μοντέλου αυτού είναι η διασφάλιση ελάχιστου επιπέδου παρερχομένων υπηρεσιών για τη διασφάλιση των επιθυμητών επιπέδων εξυπηρέτησης του πολίτη, ο μετασχηματισμός και η αναδιοργάνωση του δημόσιου τομέα και όχι η απλή ανάθεση υπηρεσιών, καθώς και η εξεύρεση εναλλακτικών πηγών χρηματοδότησης εκτός από τα κρατικά ταμεία.
Το παραπάνω συμπέρασμα προκύπτει από τη μελέτη που πραγματοποίησε ο Σύνδεσμος Εταιρειών Συμβούλων Μάνατζμεντ Ελλάδος (ΣΕΣΜΑ), σε συνεργασία με την εταιρεία Accenture, με τίτλο «Δημόσιος Τομέας Υψηλής Απόδοσης - Εξωτερική Ανάθεση Εργασιών (Outsourcing) στον Δημόσιο Τομέα».
Στην απολυταρχία της φεουδαρχίας οι μονάρχες έδιναν την είσπραξη φόρων σε ευνοούμενους, αλλά τότε δεν είχαν τη βούλα του... "επιστημονικού ερευνητή" στο όνομα των "διαθέσιμων" του δημοσίου που έχει αναλάβει να διεκπεραιώσει το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης.
Σύμφωνα με την έρευνα, μέσω του νέου μοντέλου λειτουργίας των δημόσιων υπηρεσιών με τη συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, επιτυγχάνεται:
- Αποτελεσματικότερη δημόσια διοίκηση χωρίς την απώλεια του δημόσιου ελέγχου.
- Βελτίωση της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών προς τους πολίτες αυξάνοντας παράλληλα την παραγωγικότητα του κρατικού μηχανισμού.
- Μέγιστη αξιοποίηση και αναβάθμιση της λειτουργίας υποδομών και παγίων στοιχείων.
- Σημαντική εξοικονόμηση δημοσίων πόρων, στη λειτουργία, συντήρηση και αναβάθμιση λειτουργιών και αναβάθμισης υποδομών και παγίων στοιχείων, με προβλέψεις συνυπευθυνότητας του εκάστοτε αναδόχου επί του αποτελέσματος της παρεχόμενης υπηρεσίας και αξιοποίησης υποδομών.
- Αύξηση της απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα, χωρίς πρακτική μείωση θέσεων εργασίας στο Δημόσιο και δημιουργία βιώσιμων επιχειρήσεων.
Η εξωτερική ανάθεση εργασιών (outsourcing) αφορά στη συμφωνία για ανάθεση σε εξωτερικό συνεργάτη της εκτέλεσης μιας λειτουργίας ή διαδικασίας για την οποία συχνά ο οργανισμός που έκανε την ανάθεση διατηρεί συνολική ευθύνη. Διακρίνονται διάφορες μορφές εξωτερικής ανάθεσης εργασιών: εξωτερική ανάθεση για την επίτευξη μετασχηματισμού στον οργανισμό, μερική ή ολική εξωτερική ανάθεση εργασιών, εξωτερική ανάθεση εφαρμογών πληροφορικής και εξωτερική ανάθεση υποδομών τεχνολογία.
Σύμφωνα με την έρευνα μία κυβέρνηση μπορεί να προβεί σε εξωτερική ανάθεση εργασιών με δύο τρόπους. Ο πρώτος αφορά στην προμήθεια υπηρεσιών από τον ιδιωτικό τομέα με σκοπό την αξιοποίησή τους από τον δημόσιο τομέα ως βάση για την παροχή άλλων υπηρεσιών. Τέτοιο παράδειγμα αποτελεί η χρήση από τον δημόσιο τομέα εταιρειών ιδιωτικού συμφέροντος για την εκτέλεση υποστηρικτικών διαδικασιών. Εναλλακτικά μπορεί να αναθέσει σε έναν μη δημόσιο οργανισμό ακόμη και την απευθείας παροχή συγκεκριμένων υπηρεσιών στον πολίτη. Τέτοιο παράδειγμα αποτελεί η παροχή υπηρεσιών υγείας από τον ιδιωτικό ή μη κερδοσκοπικό τομέα.
Με βάση τα πιο πρόσφατα στοιχεία του 2011, η Ελλάδα έχει σημειώσει αύξηση στις δαπάνες για χρησιμοποίηση εξωτερικών υπηρεσιών ανάθεσης στον δημόσιο τομέα κατά 25%, από το 6,4% στο 8% του ΑΕΠ, αλλά παραμένει στις τελευταίες θέσεις των χωρών του ΟΟΣΑ και το 60% των εξωτερικών υπηρεσιών ανάθεσης αφορά στην προμήθεια υποστηρικτικών λειτουργιών για υπηρεσίες του δημόσιου τομέα. Επίσης, σημειώνεται ότι στην Ελλάδα η χρησιμοποίηση εξωτερικών υπηρεσιών αναφέρεται μέχρι σήμερα περισσότερο στην ανάθεση υπηρεσιών χαμηλής εξειδίκευσης.
Η μελέτη αναλύει τις βέλτιστες πρακτικές στην εξωτερική ανάθεση εργασιών με βάση τη διεθνή εμπειρία που θα πρέπει να υιοθετηθούν από το ελληνικό δημόσιο για την ορθή εφαρμογή της έννοιας της εξωτερικής ανάθεσης εργασιών. Βασικά σημεία του μοντέλου αυτού είναι η διασφάλιση ελάχιστου επιπέδου παρερχομένων υπηρεσιών για τη διασφάλιση των επιθυμητών επιπέδων εξυπηρέτησης του πολίτη, ο μετασχηματισμός και η αναδιοργάνωση του δημόσιου τομέα και όχι η απλή ανάθεση υπηρεσιών, καθώς και η εξεύρεση εναλλακτικών πηγών χρηματοδότησης εκτός από τα κρατικά ταμεία.
ΕΝΕΤ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου