Το Σχολείο της Φύσης και των Χρωμάτων στο Φουρφουρά έγινε δεκτό χωρίς
τις ετήσιες εισφορές που κανονικά απαιτούνται στη παγκόσμια λίστα των
Σχολείων της Εναλλακτικής εκπαίδευσης (παρέα με το Summerhill, το Sands
School, τα Sudbury, τα Waldorf, τα Σχολεία του Δάσους κ.α.)
εκπροσωπώντας τη χώρα μας σε μια εκπαιδευτική κοινότητα που θέτει
διαφορετικούς στόχους. Eυχή της υπέροχης ομάδας των δασκάλων του
σχολείου είναι «το λινκ της Ελλάδας να γεμίσει με σχολεία και μακάρι
κάποτε να έχουμε και ελληνική είσοδο στα δημοκρατικά σχολεία».
Η απάντηση στην συχνή ερώτηση«βγάζετε την ύλη;» που παρατίθεται στο site του σχολείου δίνει μια σαφή εικόνα της φιλοσοφίας του σχολείου που το καθιστά ένα εκπαιδευτικό όνειρο για κάθε εκπαιδευτικό:
«Η ύλη βγαίνει κανονικά σχεδόν σε όλα τα μαθήματα. Δεν γίνονται εκπτώσεις στους γνωστικούς στόχους αλλά δεν βασιζόμαστε μόνο στο σχολικό εγχειρίδιο για να τους πετύχουμε. Σίγουρα υπάρχουν και οι βαρετές μετωπικές στιγμές που προσπαθούμε όσο γίνεται να αποφεύγουμε, αλλά γενικά μέσα από δραστηριότητες που αναπτύσσονται κατά τη διάρκεια της ημέρας, ακόμα και στα διαλείμματα, γεννιούνται αφορμές για μάθημα. Άλλοι πάλι στόχοι δουλεύονται σιωπηλά από το νηπιαγωγείο ακόμα, όπως για παράδειγμα η στατιστική, όπου από το νηπιαγωγείο οι μαθητές συγκεντρώνουν στοιχεία του καιρού τα οποία ταξινομούν. Αυτό συνεχίζεται σε όλες τις τάξεις, μέχρι και τις μεγάλες όπου εκεί πάμε στο μετεωρολογικό σταθμό και σε πιο οργανωμένη ταξινόμηση. Το καλό σε αυτό είναι ότι γεννιέται η ανάγκη να μάθουν στατιστική για να οργανώσουν κάπου την πληροφορία. Κάτι αντίστοιχο γίνεται και με τις φυσικές επιστήμες που ξεκινάνε από το νηπιαγωγείο ακόμα, ενταγμένες στο ωρολόγιο πρόγραμμα.
Επιπλέον δε μπορούμε να κάνουμε μάθημα όταν ή εμείς ή τα πιτσιρίκια δεν έχουμε καλή ψυχολογία. Πολλές φορές σταματάμε στη μέση για να κάνουμε κάτι άλλο, κάνουμε μεγαλύτερα τα διαλείμματα ή ότι άλλο χρειαστεί ώστε την ώρα που θα είμαστε μέσα θα έχουμε στραμμένη την προσοχή μας σε ένα στόχο. Μέσα από τα βιώματα των μαθητών και το παιχνίδι γίνονται κτήμα τους πολλά από αυτά που με μόνο εργαλείο τον πίνακα φαίνονται δύσκολο να διδαχθούν. Οι διδασκαλίες μας ωστόσο δεν ήταν ποτέ στραμμένες στην ύλη και πάντα προσπαθούμε να δημιουργούμε καταστάσεις όπου μέσα από αυτές κάθε παιδί θα αισθάνεται καλό σε κάτι, ή σε όλα Θα μπορεί να εκφράζεται, να δημιουργεί και να συμπεριφέρεται σωστά στα πλαίσια της ομάδας του και να μπορεί εύκολα να προσαρμόζεται και να λύνει προβληματικές καταστάσεις. Γιατί στην τελική, αρχίζουμε να σκεφτόμαστε, όταν σταματάμε να μαθαίνουμε».
Η απάντηση στην συχνή ερώτηση«βγάζετε την ύλη;» που παρατίθεται στο site του σχολείου δίνει μια σαφή εικόνα της φιλοσοφίας του σχολείου που το καθιστά ένα εκπαιδευτικό όνειρο για κάθε εκπαιδευτικό:
«Η ύλη βγαίνει κανονικά σχεδόν σε όλα τα μαθήματα. Δεν γίνονται εκπτώσεις στους γνωστικούς στόχους αλλά δεν βασιζόμαστε μόνο στο σχολικό εγχειρίδιο για να τους πετύχουμε. Σίγουρα υπάρχουν και οι βαρετές μετωπικές στιγμές που προσπαθούμε όσο γίνεται να αποφεύγουμε, αλλά γενικά μέσα από δραστηριότητες που αναπτύσσονται κατά τη διάρκεια της ημέρας, ακόμα και στα διαλείμματα, γεννιούνται αφορμές για μάθημα. Άλλοι πάλι στόχοι δουλεύονται σιωπηλά από το νηπιαγωγείο ακόμα, όπως για παράδειγμα η στατιστική, όπου από το νηπιαγωγείο οι μαθητές συγκεντρώνουν στοιχεία του καιρού τα οποία ταξινομούν. Αυτό συνεχίζεται σε όλες τις τάξεις, μέχρι και τις μεγάλες όπου εκεί πάμε στο μετεωρολογικό σταθμό και σε πιο οργανωμένη ταξινόμηση. Το καλό σε αυτό είναι ότι γεννιέται η ανάγκη να μάθουν στατιστική για να οργανώσουν κάπου την πληροφορία. Κάτι αντίστοιχο γίνεται και με τις φυσικές επιστήμες που ξεκινάνε από το νηπιαγωγείο ακόμα, ενταγμένες στο ωρολόγιο πρόγραμμα.
Επιπλέον δε μπορούμε να κάνουμε μάθημα όταν ή εμείς ή τα πιτσιρίκια δεν έχουμε καλή ψυχολογία. Πολλές φορές σταματάμε στη μέση για να κάνουμε κάτι άλλο, κάνουμε μεγαλύτερα τα διαλείμματα ή ότι άλλο χρειαστεί ώστε την ώρα που θα είμαστε μέσα θα έχουμε στραμμένη την προσοχή μας σε ένα στόχο. Μέσα από τα βιώματα των μαθητών και το παιχνίδι γίνονται κτήμα τους πολλά από αυτά που με μόνο εργαλείο τον πίνακα φαίνονται δύσκολο να διδαχθούν. Οι διδασκαλίες μας ωστόσο δεν ήταν ποτέ στραμμένες στην ύλη και πάντα προσπαθούμε να δημιουργούμε καταστάσεις όπου μέσα από αυτές κάθε παιδί θα αισθάνεται καλό σε κάτι, ή σε όλα Θα μπορεί να εκφράζεται, να δημιουργεί και να συμπεριφέρεται σωστά στα πλαίσια της ομάδας του και να μπορεί εύκολα να προσαρμόζεται και να λύνει προβληματικές καταστάσεις. Γιατί στην τελική, αρχίζουμε να σκεφτόμαστε, όταν σταματάμε να μαθαίνουμε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου